دیدمش از دور که میرفت اشک سردی تو چشاش بود  

   اون نمی خواست بره اما زنجیـر اجبـار بــه پاش بود

      می شنیدم هق هقش رو کـه می گفت تــا فردا بـدرود

         لحظه های تـلخ بــوده امـا  دل من منـتـظـرش بـــود

            بــه سلامت ای همه کس می دونـم که بر میـگردی

                می دونم دلت همـین جــاست از دلـم سفـرنکردی

                    خیلی زود رفتنـه جاده امـا من اونـو می دیــدم

                          خـداحـافظ گفتـنـش روخیلی روشن میشنیدم

    چند قدم مونده به بودن   ذره ای نزدیکترازمن   سر وعدمون نشستم    تشنه به تو رسیدن

   بغض سردم نعره میزد  خداحافظ عشق رویام    میمونم تا بر بگردی   روی نیمکت لب دریا

نوشته های دیگران()

[عناوین آرشیوشده]